ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΔΥΟ ΕΡΓΑ - ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΧΡΗΣΤΙΔΗ.

ΑΝΑΦΟΡΑ σε δυο έργα – σταθμούς στην Τέχνη

του ΓΡΗΓΟΡΗ ΧΡΗΣΤΙΔΗ

. Ποιητική συλλογή «Αρνούμαι» εκδόσεις ‘’ΣΤΑΘΜΟΣ,, Τηλ/Fax 2310 / 22.05.03

. Λαϊκή οπερέτα «Σένα τα λέγω πεθερά για να τ’ ακούει η νύφη» εκδόσεις Ιστορικό & Λογοτεχνικό Αρχείο Καβάλας, Τηλ. 2510 / 22.28.30. Fax 2510 / 83.78.80.

Πολυταλαντούχος, γεννημένος καλλιτέχνης ο δημιουργός των παραπάνω έργων. Σάρκα, ψυχή και πνεύμα του Ελληνισμού της «Καθ’ ημάς Ανατολής» αφού προέρχεται από γονείς πρόσφυγες από τα ιερά και ένδοξα μέρη της Ιωνίας της Μικράς Ασίας, δεν άργησε ν’ αποδείξει το ταλέντο του στη μουσική, στο τραγούδι, στο θέατρο, στη δημοσιογραφία και στην ποίηση.

Οι δυσκολίες της προσφυγιάς των γονιών του του στέρησαν πολλά. Η κληρονομιά της καταγωγής του και η θεά Τύχη του χάρισαν όλα: ομορφιά, πείσμα, εργατικότητα, έμπνευση. Ο Γρηγόρης τ’ αξιοποίησε μ’ επιμονή και τους καρπούς των δημιουργιών του πρόσφερε με αγάπη στους συνανθρώπους του.

Ανήσυχο παιδί, με ολόχαρα μάτια που αναζητούσαν απαντήσεις και λύσεις στα δύσκολα προβλήματα της ζωής. Τα όρια της σχολικής μάθησης δεν κάλυπταν τους ορίζοντες της φαντασίας του και τις αγωνίες της αλλαγής των δύσκολων εκείνων καιρών τόσο στη γενέτειρά του πόλη την Καβάλα, όσο και σ’ όλη την Ελλάδα, γι’ αυτό εξέταζε μ’ ένα δικό του, προσωπικό τρόπο, τα γεγονότα και τις συμπεριφορές των ανθρώπων.

Ο διωγμός των γονιών του από την Ανατολή, η βουλγαρική κατοχή, ο αδελφοκτόνος Εμφύλιος Πόλεμος, η εκμετάλλευση των καπνεργατών της πόλης, οι φανατισμοί και τα μίση πλήγωναν την ευαίσθητη καλλιτεχνική ψυχή του, και άθελά του, εντελώς αυθόρμητα, ο νους του συνέθετε στίχους και η γλώσσα του απήγγελνε τα λόγια με βαθιά πίκρα καθώς διαπίστωνε πως η σκλαβιά έπαιρνε νέες μορφές και οι ξεσηκωμοί των αδικημένων δεν εύρισκαν απήχηση.

Νοσταλγίες ταξιδιού σε καλλίτερους κόσμους, άφιξη νέων ιδεών και νέων ευκαιριών για ν’ αλλάξει το μέλλον, αναβλύζουν μέσα από τους στίχους του.

Πονεί κυρίως τους νέους γι’ αυτά τα σύγχρονα αδιέξοδα του μέλλοντός τους που άφρονες πολιτικοί προκάλεσαν και τους συμβουλεύει:

«Σίγουρος να είσαι νέε μου,

το λάθος μια αν κάνεις,

όλου του κόσμου τα καλά,

σε μια στιγμή τα χάνεις».

Και προς τους γονείς:

«Φάνηκε! Ότι είχα άγνοια,

Το πώς να μεγαλώσω,

Τα δυο γλυκά παιδάκια μου,

Με αρχές να τα πληρώσω».

Υπήρχαν και υπάρχουν πολλοί ποιητές, μερικοί παραμένουν ξεχωριστοί, πάντα όμως κάποιο θείο ηφαίστειο μιας ανήσυχης καρδιάς, όπως του Γρηγόρη Χρηστίδη, θα βρει νέους τρόπους που θα θαμπώνουν και θα ξυπνούν περίεργους κόσμους στις ψυχές των ανθρώπων. Για τους πολιτικούς:

«Στην έπαρσή τους τέλειοι,

Φουσκώνουνε το στήθος,

Ψεύτες εις την πορεία τους,

Και ποταποί στο ήθος»

Οι περισσότεροι άνθρωποι παραμένουν βουβοί, μη μπορώντας να εξηγήσουν τη συνομιλία τους με τη φύση, τα όνειρα και τα προβλήματά τους. Ο ποιητής Χρηστίδης βλέπει μέσα στη νύχτα της πλάνης, τη μυστική ακτινοβολία της αλήθειας και προσπαθεί με στίχους να μας τη μεταλαμπαδεύσει:

«Απόψε είδα όραμα!

Είχα μεγάλο ποίμνιο,

Δέκα εκατομμύρια πρόβατα,

Σε βοσκοτόπι ήρεμο»

Ο ποιητής μας οραματίζεται να ξυπνήσουν επιτέλους οι σιωπηλοί και να ξεσηκωθούν. Ξέρει πως ο δρόμος για υψηλά ιδεώδη είναι πολύ ανηφορικός. Την ανάβαση λίγοι επιχειρούν, συχνά μάλιστα συναντούν, σε κάθε σκαλοπάτι της ανάβασης, το πλήθος να μην καταλαβαίνει το κίνητρο του αγωνιστή. Ο Γρηγόρης αγωνίζεται για να καυτηριάσει τα δεινά της άγνοιας, του εγωισμού, της μισαλλοδοξίας, στο στενό περιβάλλον της Ελλάδας. Είναι ένα φως, ένας πολύτιμος σύντροφος προς το δρόμο του Ωραίου, του Καλού και του Αληθινού.

Κάθε στίχος του και μια ιστορία, αλλά και κάθε νότα του, όπως αυτές της «ΛΑΪΚΗΣ ΟΠΕΡΕΤΑΣ», συνιστά μια αρμονία ενωμένη με πραγματικούς ανθρώπους, τόπους και γεγονότα.

Στόχος και αγωνία του: ν’ αφυπνίσει, να φωτίσει, να φέρει αληθινά μηνύματα.

Παίζει πολλά μουσικά όργανα, ξεφαντώνει τραγουδώντας συνθέσεις άλλων ή μελοποιήσεις δικές του από στίχους άλλων καταξιωμένων ποιητών όπως του Αντρίκου Βέττα.

Από εντεκάχρονο παιδί από το πάλκο ή μέσα από το γυαλί της τηλεόρασης, η ευγενής και ωραία μορφή του χαρίζει στον κόσμο ποιότητα τέχνης και ήθος ανώτερο.

Ασυμβίβαστος με την υποκρισία, ριψοκίνδυνος όταν κατακρίνει και περιφρονεί νόμους τους οποίους άδικοι και φαύλοι κυβερνώντες θέτουν. Με το παράδειγμά του καλεί όσους από άγνοια ή φόβο διστάζουν, ν’ ανοίξουν τα μάτια τους και να τολμήσουν σεβασμό:

«Η κατάλυση του Συντάγματος,

Δεν είναι μόνο η δικτατορία,

Είναι και όταν σε αρπάζουνε,

Τα οικονομικά με βία»

Θέλει να γίνεται υπερασπιστής των αδυνάτων γιατί πόνεσε πολύ και ο ίδιος στη ζωή του!

Είναι γεγονός ότι η καθημερινότητα της βιοπάλης εμποδίζει τους ανθρώπους να γνωρίσουν το μυστικό ουρανό του πνεύματος. Ευτυχώς η φύση πάντα προνοεί να εμφανίζονται πάνω στη σκηνή της ζωής ποιητές μουσικοί, καλλιτέχνες, οι οποίοι σηκώνουν ψηλά τις σφαίρες των ονείρων και των ιδανικών.

Βαριές ριπές οι στίχοι του Γρηγόρη Χρηστίδη, χτυπούν τις καρδιές και τις συνειδήσεις μας, γιατί δε μας θέλει απαθείς, σκυφτούς δούλους.

Το πνεύμα της Αλήθειας και της Ελευθερίας ήταν και είναι ανέκαθεν, τα στηρίγματα της κοινωνίας. Χωρίς αυτά ποτέ δε θα υπάρχει Ειρήνη, Ευτυχία, Ανθρωπιά.

Αυτά τα ιδανικά υπηρετεί ο Γρηγόρης με λόγο, με ποίηση, με τραγούδι. Κριτήριο της δράσης του είναι οι ηθικές αξίες και η αληθινή δικαιοσύνη.

Η τέχνη πλέον δε θέλει στολίδια. Πρέπει να είναι λιτή και να έχει πλούτο περιεχομένου. Αυτά είναι και τα κύρια γνωρίσματα του συμπατριώτη μας ποιητή και καλλιτέχνη.

Σχίζει τα πέπλα της υποκρισίας. Καυτηριάζει τον εξασθενημένο πατριωτισμό της λεγόμενης «Αστικής Τάξης» κι επιδιώκει την αναγκαία αναγέννηση, καλώντας μας να τηρήσουμε την επιβαλλόμενη ενεργητική στάση:

«Κάθεσαι και ανέχεσαι,

Τον κάθε καραγκιόζη,

Να σε φορτώνει με ψευτιές,

Εις τη ζωή σου όλη»

Για πολλά χρόνια, με τη μουσική και το τραγούδι, ο Γρηγόρης Χρηστίδης εκφραζόταν με καθορισμένες αναλογίες στον κόσμο των ήχων, όπως κάνει και με το CD του «Σένα τα λέω πεθερά για να τ’ ακούει η νύφη», αλλά και μ’ ένα νεώτερό του «Απλοί Επισκέπτες», όμως τώρα, ως ποιητής έχει όργανο τη γλώσσα, η οποία στοχεύει κατευθείαν τη ψυχή. Δε διακωμωδεί απλώς τα «νυν έχοντα» αλλά επεκτείνεται και στα «όσα πρέπει να γίνουν»:

«Αγώνα δώσε με πυγμή,

Χτύπησε την φατρία,

Με όση δύναμη μπορείς!

Μην ξαναπιάσει τα ινία»

Με τη μελοποίηση των στίχων του Αντρίκου Βέττα μας αποδεικνύει ότι αγαπά με πάθος την αγαπημένη γη του νομού Καβάλας και μας γυρνά τη σκέψη σε παλιούς ρομαντικούς καιρούς και ανθρώπους και αφήνει σε μας μέτρα σύγκρισης με το σήμερα.

Εκτός από την παραπάνω άποψή μου για τα έργα του Γρηγόρη Χρηστίδη, και την αναγνωρισιμότητα της έντονης προσωπικότητάς του, θα ήθελα κλείνοντας να εκφράσω τη θεμελιωμένη κρίση μου για τον άνθρωπο και καλλιτέχνη Γρηγόρη Χρηστίδη: αγνή καρδιά, πλατειά σκέψη, φλογερή ψυχή, ιπποτικός, δίκαιος, λάτρης της ομορφιάς, άφοβος υπερασπιστής της αλήθειας, αγωνιστής στις επάλξεις για το αναστήλωμα του Έλληνα!

Θεσσαλονίκη 10.01.2012

Χάρης Τσιρκινίδης

Συγγραφέας – Ιστορικός

Κριτικη προσέγγιση του Λεόντιου Πετμεζά για το ποιητικό βιβλίο του Γρηγόρη Χρηστίδη ‘’ΑΡΝΟΥΜΑΙ’’

by ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΠΕΤΜΕΖΑΣ on Τετάρτη, 19 Ιανουαρίου 2011 στις 7:29 μ.μ.

Η πολιτική συνείδηση και υφή μέσα από ένα διαδραστικό και ηθοπλαστικό δρώμενο προσωπικής διευθέτησης και έντονης ευαισθησίας κυριαρχεί στην ιδιάζουσα ποίηση του Γρηγόρη Χρηστίδη . Πρόκειτε για μια ζωντανή περιήγηση με υπαρξιακή αγωνία που γίνεται σταδιακά και βαθμιαία αρωγός στη γέννηση μιας πεζοτραγωδιακής προοπτικής του αυτοειδώλου που όχι εξεζητημένα παραμένει ριζικά αναλλοίωτο σε ολες τις σελίδες της γραφής του . Το ποιητικό επίτευγμα με πάθος δεμένο με τη επισυναπτόμενη πνευματική διείσδυση και εγρήγορση στο βιβλίο εκπέμπει μια σύλληψη που λειτουργεί σαν αφορμή ,εναυσμα και πρόσχημα για τις συνθέσεις των νοητικών ασκήσεων στις οποίες παραπέμπει. Το ουσιαστικό αποτέλεσμα αυτής της διεκπεραίωσης μέσα από την αλήθεια προσφέρει γόνιμα και ζωτικά στοιχεία στο ειδικό βάρος της γήινης στόφας των προβληματισμών και των αναζητήσεων της ψυχής. Καλύπτει συμπλέγματα, σωματογραφίες και σκοτεινές νεφελογραφίες που παρεπιδημούν αρνητικά στη σημερινή εποχή. Αποθησαυρίζει τα στάσιμα της σύγχρονης κοινωνικής δραματουργίας ,τα στεγανά αδροσιάς και παθογένειας που θλίβουν. Με πειστικότητα προβάλει την ανάταση ως λύση οικουμενική ενώ διατυπώνει επαρκώς μια καινούργια συνάρτηση με επαληθεύσεις, αναλύσεις και ορθολογικές προσβάσεις στη περιρρέουσα ατμόσφαιρα . Το υλικό που χειρίζεται ο Γρηγόρης Χρηστίδης με εμβαθύνσεις στην επικαιρότητα των ημερών είναι οικείο στο αναγνωστικό κοινό. Και παρότι οι συνήθεις ομότεχνοι του περνάνε δίπλα του χωρίς καν να συγκινούνται η δεν το ατενίζουν με την απαιτούμενη και πρέπουσα προσοχή ο συγκεκριμένος σκεπτόμενος ουσιαστικά ποιητής και δημιουργός το αναπαράγει και ασχολείτε αρκετά εμπεριστατωμένα μαζί του. Δεν χαρίζεται σε σκοπιμότητες, δεν χαιδεύει τις έννοιες και σίγουρα δεν χρυσώνει το χάπι. Κατά την ενδοσκόπηση που επιτελεί, που στη πορεία μεταλλάσετε σε εγχείρηση φτάνει το μαχαίρι στο κόκκαλο και ανατρέπει κάποια στιγμή το αλγεινό κρατούν ιδεολόγημα. Τολμά να προσφύγει σε ανακατατάξεις απέναντι στο φθαρμένο, απεχθές και σαπρό οικοδόμημα με εμβόλιμες σπίθες ανυπακοής και πάλης. Εναντιώνεται ευθύτατα, δόκιμα και παραινετικά λοιδορώντας τη μειωμένη αντίσταση και βάλλοντας τον ευησυχασμό που οδηγούν σε συμβιβαστικές απολήξεις . Η ποιητική φλόγα του προσφέρεται άλλωστε από τον ιδιο απλόχερα για τη πλέον θετική σχηματοποίηση των νέων αρχών ,για μια ενατένηση και ανάπλαση του πεδίου που κύριο σκοπό έχει να συντρίψει τον επίκτητο επάρατο ιστό της αράχνης. Παράλληλα δεν αμελεί να επισυνάψει στην έμπνευση του ένα κρεσέντο ανασύνταξης με ανάλογες λύσεις. Η πρόσληψη της υπάρχουσας πραγματικότητας από το ποιητή συμπορεύεται εδώ σε μέγιστο βαθμό με την αναγκαιότητα της ερμηνείας του σε συ νθήκες διερμήνευσης. Το ποιητικό κείμενο του δίνει τη δυνατότητα στο μυημένο αλλά και τον κοινό αναγνώστη να εντρυφήσει απεριόριστα, να ενστερνιστεί σε βάθος και να απoκομίσει τη μαγεία της θεματολογίας του .Σε τελική ανάλυση να καταλάβει πως και γιατί λειτουργεί έτσι κάθε τι σε αυτό το σύστημα. Ο ποιητής στη διάρκεια της διαδικασίας και της διεργασίας των οσμώσεων του δεν επιφυλάσσει εκπλήξεις αλλά συμπάσχει συντροφικά και τοποθετείτε με θέση και άποψη εσώψυχα, ενδόμυχα και όχι επιδερμικά η απλά εγκεφαλικά. Aντιτάσσεται ολοκληρωτικά και προτείνει την διέξοδο και τον τρόπο απαλλαγής. Δίνει γραμμή και κατεύθυνση.Προτείνει την ανασύσταση και την ανασυγκρότηση των υγειών δυνάμεων. Δεν αποσυντονίζει αλλά δρα καθοριστικά. Ψέγει και νουθετεί έμπρακτα. Νιώθει γιατί ακόμη και η επεισοδιακή και μερική τεχνική της διευρυμένης ποίησης δεν υπόκειται στην απατηλή φαινομενολογία του καιρού, δεν απέχει ιδεαλιστικά από την ολιστική ρεαλιστική και εδαφική προσέγγιση και φυσικά δεν είναι αποκύημα της ατομικής φαντασίας του καθενός από εμάς. Το έξοχο ποιητικό εκπόνημα του εντυπωσιάζει συνετά και ευπρόσδεκτα .Με φειδώ και πειθώ. Το αντικείμενο του διαθλαστικά με πρωτότυπη δράση και νεωτεριστική ματιά κινείτε ξεκάθαρα στο πλαίσιο της υπερούσιας πτυχής κάθε ανθρώπινης έξαρσης. Καταλήγοντας πιστεύω πως η πολυπλοκότητα και η πολυδιάστατη μορφή στο συγκεκριμένο βιβλίο στηρίζεται σε μια διαφοροποιημένη εμβληματικά βάση δεδομένων στη οποία συντίθενται ποικιλόμορφα η ακριβής αξιοποίηση της μεταρρυθμιστικής δυνατότητας των πολλαπλών συνδυασμών και τοποθετήσεων των πολυκύμαντων μερών του συνολικού ειρμού που θέλει να προσδώσει η ευρυματικά εύστοχη ποιητική αδεία του γράφοντος.

Λεόντιος Πετμεζάς

Ιστορικός τέχνης

Μια αναφορά

στο έργο και την παρουσία του Γρηγόρη Χρηστίδη

από τον μουσικοσυνθέτη και συγγραφέα Λάκη Χαλκιά

Γενάρης 2011

Τον Γρηγόρη Χρηστίδη τον γνωρίζω εδώ και αρκετά χρόνια. Είναι ένας εκπληκτικός άνθρωπος. Ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης, που κουβαλάει μέσα του όλες τις ανησυχίες του σύγχρονου ανθρώπου. Τόσο στο συνθετικό, συγγραφικό, όσο και στο δημοσιογραφικό του έργο, διακρίνεις τον ευαίσθητο καλλιτέχνη που ανησυχεί για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σημερινός άνθρωπος. Παντού διακρίνεις την αγωνία του, την διάθεση του να μιλήσει και να αγωνιστεί για τα προβλήματα αυτά.

Έχω σήμερα στα χέρια μου το νέο του βιβλίο. Την ποιητική συλλογή που έχει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Αρνούμαι». Μέσα από αυτό συνεχίζει τον αγώνα του. Προσπαθεί μέσα από τους στίχους του να βρει τρόπους επικοινωνίας με τον κόσμο να τον αφυπνίσει, να του επισημάνει όλα τα τεράστια προβλήματα που καραδοκούν να μας πνίγουν, να μας βγάλουν από το παιχνίδι της ζωής.

Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για ότι απειλεί σήμερα την κοινωνία μας. Μια απειλή από ένα «εχθρό» που δεν βλέπουμε, δεν γνωρίζουμε και δεν ξέρουμε με τι όπλα να τον πολεμήσουμε!.

Το βιβλίο του Γρηγόρη μου θυμίζει τον καιρό που ο Γεώργιος Σουρής, έγραφε εκείνα τα φοβερά ποιήματα, που σάρκαζε και αυτοσαρκάζονταν συγχρόνως. Όλα όσα είχε γράψει με την σατυρική του πένα, καυτηριάζοντας την εποχή και τους ανθρώπους της, ήταν όλα αληθινά και όμως δυστυχώς λίγοι ήταν αυτοί που τον πίστεψαν, ενώ πολλοί αυτοί που ήθελαν να τον φιμώσουν.

Έτσι και ο Γρηγόρης σήμερα προσπαθεί να μιλήσει για όλα όσα μας απασχολούν, μέσα σ’ αυτό τον ορυμαγδό της παραπληροφόρησης .

Ανησυχεί ιδιαίτερα και για την μεγάλη μάστιγα των ναρκωτικών που έχει πνίξει μεγάλο μέρος της νεολαίας μας και που αντί οι κυβερνώντες να βρουν λύση, πριν λίγες μέρες προχώρησαν στην «νομιμοποίηση» τους [!!] έτσι για να αποτελειώσουν μια και καλή τους νέους ανθρώπους που έχουν σήμερα να αντιμετωπίσουν τόσα και τόσα προβλήματα.. Παλιό και αλάθητο το κόλπο! Έτσι κατά καιρούς έχουν πνίξει ολόκληρα παγκόσμια κινήματα..

Φίλε Γρήγορη, με την ποιητική σου γλώσσα συνέχισε να μιλάς έτσι όμορφα.. Προσπάθησε και εσύ με τον τρόπο σου να αφυπνίσεις τους συνέλληνες.

Αυτή η ωραία χώρα και ο λαός της πάνε για ξεπούλημα και για κατοχή που κανένας μας δεν μπορεί να συλλάβει με το νου του. Η κατοχή των Ναζί φαντάζει παιχνίδι μπροστά στα διεστραμμένα μυαλά του διεφθαρμένου παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος και αυτών που μας κυβερνούν εδώ και χρόνια..

Εκπόρνευσαν όλα αυτά τα χρόνια, μεγάλο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας με όπλο την «ελεύθερη τηλεόραση».

Γέμισαν τα σπίτια μας με «σκουπίδια» πάσης φύσεως και συνεχίζουν με κάθε τρόπο το καταστροφικό τους έργο.

Φίλε στείλε και εσύ τα μηνύματά σου προς όλες τις κατευθύνσεις μήπως και ξεκολλήσει ο κόσμος από τον καναπέ που μας έχουν καρφώσει, μήπως καταφέρουμε να σταματήσουμε τα άνομα και ύπουλα σχέδια τους, μήπως και σωθούμε..

Εύχομαι από καρδιάς, το βιβλίο σου να είναι καλοτάξιδο και να βοηθήσει να αφυπνισθούν όσο γίνεται περισσότεροι…

Πάντα φίλος και συναγωνιστής.

Λάκης Χαλκιάς